Dünya Delisi Sevdam Şiiri - Radiye Diri

DÜNYA DELİSİ SEVDAM

Yağmur yağan geceden
Sen süzülüyorsun
Canımın kıyısına.
Güneşin kızıllığı öpünce yüzümü,
Gecenin siyahı örtüyor hüznümü.

Ağız dolusu kahkahalar atıyorum,
Mavi temmuz aydınlığının kollarına.
Dili susmuş yüreğimi sakla gri bulutlara.
İşte o an kifayetsiz kalıyor kelimeler,
Hadsiz cümleler dökülüyor, mutluluk doluyor kum saatine

İşte öyle büyütüyorum içimde ki seni
Düşlerimi kirpiklerine ekiyorum...
Kapat gözlerini dinle sana doğan hasretimi.
Yorma özlemle dolan gözlerini,
Öpüyorum doyasıya gülüşünün kıyısını.

Arsız yakamoz terketmiyor aşkın sıcak dokunuşunu.
Çünkü ruhlarımız tanışık birbirine taa ezelden beri.
Gökten düşen yağmur damlasının saflığıyla...
Gülün bülbüle olan sevdasıyla,
Maviliğe değen derin nazarım...
Ve sana bitmeyen tutkumla.

Ürkek adımlarla...
İçimde ki çocuksu saflık, biraz da cesaretimi toplayarak.
Sensiz geçen her ânın intikamıyla
Sana yürüyorum hep sana geliyorum
Senden başkası nefesim olamadı,
Dünya delisi sevdam.