Dünya Şiiri - Güney Güneyan

Geç kalırım hep, bir işin sonuna yetişmekten bıkkın bir hâlde
dünya derdim, dünya, dünya yoruyor beni de
lanet olası arabalar ve kornaları duyarım, keşke duymasam
keşke duyduğum yalnızca bir kız çocuğunun sesi olsa.

Üzüldüm bunca zaman, şu kadar yıldır hayattayım
yeşil bir gökyüzü istiyorum, mavilerden bıktım
kahve rengine sırtımı dayamak, siyahlarda beyaz olmak
ne gariptir insanoğlu, yetindiğinde tüm renkler şeffaf.

Durmadan koşuyorum, hayat kekremsi tadda
ne kadar sevsem de yoruluyorum, işte bu kadarız
yaşamak tutuyor beni, umarım erkenden ölmem
ölüm dilime yakışmıyor, yaşam ise bir kelebeğin kanadında.