Yapraklar çıkarıp atsa da üzerindekileri sonbaharda
bekareti öylece duruyor dalında
ne zaman rüzgarlar dinse anlıyor yaprak
bahar gelince biliyor ki elinde avucunda o da kalmayacak.
Sıyrılıyor üstünden geceden kalma yeller
rüzgar sararken kıvrılıyor ince beli
bilmiyor sebebi neler, ne değiller
fark edemeden yeşilleniyor filizleri.
Bilirsiniz, burada ne kış bellidir, ne de yaz
yel esince, her solukta binbir ayaz
olmak vardı şimdi Ankara’da bir ağaç
erguvan bahçeleri olsa da kıraç
dudaklarından öpsem gelir yine o yaz.
Kayıt Tarihi : 28.1.2017 20:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!