Sana çok şey denmiş ben ne desem boş
Bana da bir yara açtın İSTANBUL
Sen sevgili oldun ben de sevdalı
Her zaman peşinden koştum İSTANBUL
Seni tanıyınca başka yok eşin
sen tanıyormusun ki var mı kardeşin
İlkbaharın,yazın hele de kışın
Gözümde tütüyor canım İSTANBUL
Güzellik dediğin olmaz naz ile
Ayrılmaz sevenler bir çift söz ile
Seni bir görseler benim göz ile
Tarifin imkansız inan İSTANBUL
Ana hasretine eşit hasretin
Evlat acısını sana benzettim
Senden ayrılınca kayboldum bittim
Gel kucaklaşalım canım İSTANBUL
20.01.1989
Harem'de sabahçı kahvesi
Kayıt Tarihi : 29.4.2005 20:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Akif Şervanlı](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/04/29/dunku-istanbul.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!