Dün Akşam Şiiri - Ahmet Ihsan Arac

Dun akşam
Işığın gölgesinde uyudum.
Düştüğüm yerde bir cenin gibi...
Düşlerim buyuyordu ben ölüyordum
Daha karanlık çökemeden dibime
Işığa gömülüyordum

Dalmışım
Okyanus esintilerinde buldum seni
Kıştan kalma serin dalgalar
Göz bebeklerini dövüyordu
Yosunlar saçların, martılar göz kapakların oluyordu
Her taşın kabasını, pütürünü
Kirpiklerin törpülüyordu törpülüyordu

Çığlık çığlığaydı sahilde kumlar
Okyanusa sürükleniyordu zaman
Yunuslar yutuyorken dalgalar
Donmuyordu gene de hiçbiri geriye
Donmuyordu sahili selamete vuranlar

Uyandım
Seherin busesi vardı yanağımda
Hemen suya sarıldım okyanusa hürmet
Beni bekliyordu her gün öptüğüm istikamet
Öptüm öptüm, öptüm öptüm
Güneşi gözümde gördüm nihayet