Çokça sen azca ben içinde biz 9
Bekliyorum. Neden, nasıl, niçin düşüncelerinden kendimi sıyırıp sadece bekliyorum. Bekliyorum beklediğim her zaman dilimine sensizliği ekliyorum. Sensizlik üşüyor. Sensizlik yalnız. Sensizlik sensiz. Ben bekliyorum. Sensiz değilim. Sensizliği izliyorum. Günler geçiyor sensizlik kendi içinde büyüyor. Sensizlik işte. Kendi dünyasında yaşıyor. Benim dünyamdan uzak, yakın olmak istedikçe öteliyorum. Yol alıp gidiyor. El sallıyorum ardın sıra, dönüp bakmıyor. Peşin sıra sen geliyorsun. Senlik geliyor. Sensizliği soruyorsun. Gitti diyorum gitti sen geldin. Sen üşüyorsun. Sen susuyorsun. Düşünüyorum. Seninle sensizlik yaşanıyor. Hem seninle olup, hem sensizliği uğurlayışımın karşısında sendeliyorum. Bekliyorum. Senin sen olmanı, beni sensizliğin girdaplarından çıkartmanı.
Nasıl bir şeydi. Seninle boş, sensizliğinle dolu kalmış olmak. Nasıl...
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta