Çokça sen azca ben içinde biz 18
İyi değildim. İyi olduğum yalanını kendime kabul ettirme uğraşılarımın boşa çıktığını gördükçe, uzaklaşıyordum kendimden ve çok şeyden… Benim onu düşündüğüm kadar onunda düşünmesini beklemek en zor olanıydı… Tek taraflı düşünce yumaklarının içerisine dolanmışlığım, düşünce havuzlarında boğulmuşluğumun içine çekiliyordum. O istediği zaman geliyordu ve gidiyordu. Ne gelişine hayır diyebiliyordum ne gidişine dur. Zafiyetimdi. Onu düşünmek bir ayrıcalıktı. Onu düşünürken, onsuz nasıl yaşanacağını öğrenmeye çalışmış olmak en büyük sınavdı ve sınavdan kalmıştım. Ne onunla oluyordu ne onsuz…
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta