Çokça sen azca ben içinde biz 17
Sen istedin böyle olmasını, böyle yaşanması gerektiğini... Senin kurgusallığına yazılan yazılarla yaşamak senin seçimindi. Senin dünyan, senin düşlerinin içinden çıkamayışlarının getirdiği sonuçlardı. Günler geçtikçe kendine dönüşün, aslında içten içe sönüşünün işaretini taşıyordu. Hiç göremediğin, görmek dahi istemediğin koca bir boşluğun içine düşüşün seni tüketmişti. Renkli bir dünyanın içinde; sönüp gidiyordun. Kendinden uzaklaştıkça; seni düşünenleri göremeyecek kadar kör, seslerini duyamayacak kadar sağırdın. Kendi yazdığın filmin başrolünü oynarken, şimdi izliyorsun yarattığın karakterlerin senaryosuz bir filmin içinde ki çırpınışlarını...
Aytekin OrhanKayıt Tarihi : 4.1.2015 00:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aytekin Orhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/01/04/dumduz-yazilar-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!