Çokça sen azca ben içinde biz 15
Kaçıyordum. Kendime itiraf etmeye zorlanışlarımın bedenime hükmettiği düşüncelerden sıyrılmak adına, kaçtıkça yakalanıp sıkışıyordum yokluğunun verdiği sancıların kıskaçlarıyla… Bir yanım sen derken, diğer yanım veda partilerinin hazırlıklarını izliyordu. İçten içe kanıyordum. İçten içe çöküşü yaşıyordum. Kaçıyordum sensizliğin hüküm sürdüğü, sen ben ilişkilerinin olmadığı, hiç dokunulmamış yalnızlık ülkelerinin içerisinden… Bir kopuş senaryosunun hayata geçirilişini izledikçe; yazılmamış şiirlerin içerisine imgelem olarak düşüyordum. Kaçmaya çabaladıkça kendi içselliğimle kayboluşlarıma tanık oluyordum. Bir yanım eksik, bir yanım fazlaca sen, bir yanım her şeyden uzak, iki yanın içinden üçe bölünüyordum... En kötüsü her şeyi görüyor, içine çekiliyordun. Sen senden uzak, sana ulaşılması yasak oluşunla…
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta