Dümdüz yazılar 14 Şiiri - Yorumlar

Çokça sen azca ben içinde biz 14

Gizleniyordum. Kelimelerin büyülü dünyasının içinde; adına şiir süsü verip, yazıp çiziyordum. Şiir saklanışım. Şiir aklanışımdı. Masum değildim. Günahlarımı saklayacak hiç değildim. Sevmiştim. Kendimi unutacak, her yazdığımın içine sevgimi katacak kadar çok sevmiştim. Gizleniyordum. Kendimden ve yazdıklarımın bana dokunuşundan kaçıyordum. Bir zamanlar beni içine kabul eden dünya, şimdilerde karanlıktı. Hep geceydi. Gündüzlerden yoksun, soğuk bir yalnızlığın içinden çıkmaya çalıştıkça; sabahların ayazı ellerimi kesiyordu. Kör eden bir güneş, bedenim üşüyordu. Issızdım. Bir dağ gibi yalnız, bir çöl gibi sessiz, okyanus gibi derin. Hiç kimseydim. Kimselerle konuşmuyordum. Kimselere karışmıyordum. Saklanacak bir sığınak arıyordum. Yıllarca arayıp durdum. Aradıkça, kendi içimde kayboldum. Hiçbir dokunuş ısıtmadı. Hiçbir gözden dünyaya bakamadım. Kaybolmuştum. Şehir beni içine yutmuş, ben şehri unutmuşum.
Çok şeyden vazgeçersiniz. Sadece kendiniz dışında. Siz hep içindesiniz. İsteseniz de istemeseniz de...