Dümdüz yazılar 13 Şiiri - Aytekin Orhan

Çokça sen azca ben içinde biz 13

Seviyordum. Bugüne değin hiç tatmadığım hislerle, sevdiğimi söyleyemeden içimden doğru seviyordum. Yüreğim sıkışıp dururken, ellerimin terlemesine hâkim olamıyordum. Bedenim hükmünü yitirmiş, isyan bayraklarını çekiyordu. Sadece izleyip, dokunamıyordum. Seviyordum. Şehirler kalabalıktı. İnsanlar yalnız. Seni yalnızken daha çok seviyordum. Yalnız kaldığında gelmeni bekliyordum. Yalnızlığına dokunup, yalnızca seni yaşamayı istiyordum. Kalabalıklar içerisinde sensizdim bir o kadar yalnız. Cebimde süslü püslü kelimelerim de yoktu. Sana yazılıp okumanı bekleyen küçük birkaç şiir, elden geçirilmesi gereken küçük yazılar. Hepsi sensizdi. Sen renkli dünyaların içinden; sen ucuz kelimelerin peşinden; sen kendi içinde kendi düşlerinden çıkma derdinde; ben sensizliğin pençesinden nasıl kurtulurum içine düşmüşlüğümde... Günler geçiyordu günler içine bizi katmadan bitiyordu.
Bir son vardı. Bir sonu vardı. Bir ilkin olduğu gibi. Yaşanmadan farkına varılamayan...