Dumanlı kabus Şiiri - İbrahim Özdemir 2

DUMANLI KABUS

Zifiri karanlık bir gece,
Göz gözden habersiz
Biraz dumanlı bir kafa,
Dört bir yanımda esen soguk,
Bir fırt çekimde biten sigara,
Kime ne diyen efkarlar,
Hayat neşesi mışıl mışıl,
Ana kuçagında bebekler,
Yıllar oldu hatırlar sorgusuz,
Bu günümde dünden unutmalar,
devam edip giden,
ne varlıgın,ne yokluğun,
Kafamı kurcalayan,
seni unutamadığım,
Unutma zehrinden
ikramlık olsun bana
acım onu da tanrı yaradan,
Benim gibi kuldan,
ıslak kaldırımları dost tuttum,
Gecenin sessizliğinde dumanlı kabuslar,
Duyulmayan sesler en derinden,
Dumanlı kabuslar eskittiğim,
Yalnızlık kaldırımlarındaki prangalar

(DEMYANLİ) İBRAHİM ÖZDEMİR