Dumanlı Şiiri - Erdoğan Savran

Dumanlı nın meşhur olur dumanı
Özledim köyümü göresim gelir.
Kışın dağın beyaz olur her yanı.
Ölsem de yöremde doğasım gelir.

Yolu adı gibi tozlu, dumanlı
Çevresi yaşlıca çamdan ormanlı
Vatandan bir parça yurdum dumanlı.
Dağını taşını göresim gelir.

Dağsa da, taşsa da bütün varlığı.
Göstermedi insanına darlığı.
Namaz kılanının boldur dirliği.
Camisinde zikir edesim gelir.

Kışları çetindir, üşütür canı.
Isınma merakı sarar her canı.
Baltalar elde kesim heyecanı.
Çamını özünden kesesim gelir.

Bülbül ün ötüşü bahar demektir.
Kekliği dağından çalıp yemektir.
Yaylada kavalla koyun gütmektir.
Sazımın teline vurasım gelir.

Yükleri yükleriz koşu kanıya.
Boşa geçmez o an hiçbir saniye.
Çiçekler derilir yâre hediye.
Guguk çiçeğini yolasım gelir.

Gireriz yaylada çatıdan eve.
Kekiğin kokusu dolar her yere.
Bir başka dünyadır bizim bu yöre.
Uzanıp çimlere yatasım gelir.

Savran’ım, hasretim eski yöreme.
Yöremde gördüğüm tatlı töreme.
Gönül daha başka yöre arama.
Yağmurla dağıma yağasım gelir.

Erdoğan SAVRAN-1993