Dumana Bak Dumana Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Dumana Bak Dumana

Dumana bak dumana
Duman girdi limana
Anan baban razidur
Sen gelmedun imana.

Duman dağun başina
Boşinadur boşina
Habu kadar yalvardum
Gideyi mi hoşina?

Duman dağun başina
Selam verur taşina
Adumi yazacağum
E kız senun kaşina.

Duman dağa süzülür
Güneş bakar üzülür
Yar akluma gelende
Dizde bağlar çözülür.

Duman yoli bulamaz
Yolda fazla kalamaz
Benum yarum ufaktur
Derde derman olamaz.

Duman indi dereye
Soramadum nereye
Yar akluma gelende
Çikarum pencereye.

Mecbur etme seçime
Al koy beni biçime
E yar seni çekerum
Duman gibi içime.

E yar beni yar beni
Gel ağlatma yar beni
Aç bana kollarini
Duman gibi sar beni.....Nakarat

Mustafa Hoşoğlu
20.03.2018