Dudaklarım Lacivert Şiiri - Nesrin Çaylı

Partal korkuluklar sallandırdım geceye
Nedenler, niçinler ürkek
Tavan arasında çengeller
avuçlarımda noktaları.
Kelimelerin taarruzda beklediği bir mektup
Ve bir de mintan servetim.
Astım mı kapı ardında ki çiviye
Yüreğimden gayrisi ne gam
Eğnimde olmayanı yüreğime yükledim
Bir teneke ateş
Bir boş şişe.
İçmeli mi? Yanmalı mı?
Bil(me) mekteyim.

Doğuda turuncuların çığlığı,
Korkulukların gözleri kamaşmakta
Feryat figan akmakta hayat,
Ayak altında buseler.
Çingene kızın çiçekleri de olmasa,
Köşe başları viran.
Bir papatya ellerimde asılı,
saçlarımda mı kök salmalı?
Bir gülücüğe mi satmalı?
Bil(eme) dim.

Boğaz bakır sahan,
Üzünçler, titreşip göz kırpmakta
Şehir de ikindinin gazeli
Korkuluklar pervasız
Acı firen sesleri yürek darlığımda
Cebimde okunmamış bir mektup
Geceden, dünden, öteden saklı
Okumalı mı? Yakmalı mı?
Bil(meliy) dim.

Turuncu eteğini toplayarak çekilmekte gün
Gökyüzünün Çıplak bağrına
Asil bir mücevher gibi takınmakta ay.
Utanacak, küçülecek her gece biraz
okunmadık mektupların satırlarından,
öpülmeyecek dudaklara dokunan aşktan!
Unutuncaya kadar!
Cebimde damper yükü ağırlık
Kırışık satırlar yüreğimi ihtiyarlamakta
Unutmalı mı?
Sulara mı bırakmalı?
Bil(mecem) di!

En zifiri meydanda zihnim boğuşmakta
Islak büyüteç düşerse eğer
Mürekkebin lacivertine bulanacak,
Hançer kılıklı kelimeler.
Kabzasında sevda menevişleri
Dokundukça kanatacak
Gece, korkuluk, ıslak büyüteç
Pervane olmakta pervasızlığa
Bu gece azad etmeli satırları
Beyazı yitmiş zarftan çıkarmalı
Görüş vakti, yüreğim voltalarda
Pusu da yar,
Ay inzibat
Dudaklarımda lacivert
Yüreğimde keşkeler salkım saçak
‘ben de! ’ derken kan kırmızı bir utanç
Utan(ma) mak! geceden.

Yusuf yürekli ayetlere sığınmalı
Çünkü;
Utanmamak aşkın hakkı!

01/04/2002/İST