Dudak Tiryakimsin Şiiri - Reşit Turan

Dudak tiryakimsin,
Gözlerimden sakındığım, yanan efkarım,
Hayalin kaçar gözlerime,
Bulutlar titrer,
Yağmur başlar sensizliğin içinde.
Söndüremem! dudak tiryakimsin,
Anılarımın kırk yıllık hatrı var,
Orta şekerli gülüşün gibi,
Yudumlarken sensiz günleri,
Yarınları belli olan falım var…
Bir türlü bitmeyen, dudak tiryakimsin,
Küllüğümde bizden arda kalanlar,
Seni söndürdükçe,
Art arda yaktığım geçmişim var,
Düşeş atarken hayata,
Kapılar kapalı,
Elimde kırık bir kalp var,
Kaybettim galiba,
Şimdi koynumun altında,
Bir kaybedişin hikayesi…
Odam hatırların türküsünü çalar,
Alır götürür beni derinlere,
Koca denizde yalnız olduğumu anladığımda,
Dudağımda sakladığım,
Sönmüş bir aşk var…
Gözlerindi rakı soframda meze diye yutkunduğum
Yalnızlığımın demir attığı yüreğindi
Sevdiğimdin, ben kadar sevmesen de
Hayattın,
Hayatın yalan olduğunu bile, bile yaşadığım
Yalanlarla dolu aşkı muhabbetimdin
Sebebi olmayan bir tutkun olduğum
Bile, bile acı yutkunduğum, yaşama umudumdun
Günahkar olduğum kadar sevabımdın…
Şimdi arda kalmış dudak tiryakimsin…