Doymadınız yıllardır insan kanına,
İçtikçe daha çok vampirleştiniz,
Öğrenemediniz kardeşçe yaşamayı,
Anlayamadınız insan olmanın değerini,
Kuş kadar beyninizi doldurdunuz öfkeyle,
Sevmeyi, sevilmeyi bilemediniz.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
