Dostun Yüreğime Düşürdükleri

Radyoda dinlediğim bir dost sesi,
Öte’lere götürdü sendeki yüreğimi.
Gecenin sessizliğinde rehberimdi gözlerin.
Sensiz kaybolurdum bu yolculukta,
Her adımda kulağımda olmasaydı sözlerin.

Mevlana dönemi bir tekkeye düştü yolumuz.
Dört kitabı bağrına sığdıran revaklar arasında,
Modern zamanlara inat, eski püskü kıyafetler içinde,
Dolanıyordu elleri yukarda dervişler.
Lakin anne sütü gibi ak pak idi yüzleri.

Penceresinde karanlığa göz kırpan bir mum alevi
Aydınlatıyordu derviş hücrelerini.
Tıpkı, bakışlarının yorgun ruhumu aydınlattığı gibi.
Dert ile inleyen bir ney sesi yaylıyordu gökyüzüne,
Sanki hasret rüzgârlarında savrulan yürek sesimi duyarcasına.

Özlemin gecede ferman oldu gönlüme.
Aşkın derunumu yakarken alev alev,
Bir derviş edasıyla yakardım Yaradan’a:
Kalbimde olanı hakkımda hayreyle,
Hakkımda hayreylediğini haneme yar eyle!

07.03.2018 saat:05.44