Biliyorum, içinde hayatın ezginliği var.
Kaç kere karardı bu dünya gözüne!
Kaç yokuş çıkıldı, kim bilir! Başındaki aklar
Dile gelip anlatır derdini bana.
Kolay değil yürümek bu yollarda
İpine un serip ona tutunmak.
Zor gelir yokluğa aşinaysan
Sevgisiz, kelamsız bir gün yaşamak.
Hayır değil nefesi böyle almak
Hayır, hatırı sayılmaktır.
Selamı, sabahı olmayan karanlığa kalmamaktır.
Her deniz üstüne vurmuyor şavkı
Her deniz kıyısına düşmüyor âşık.
Gam denizi kaplı içim biliyor!
Sende ki okyanusun karanlığını.
Acın benim içime dert, keder oldu
Say ki karanlık karaya oturdu
Bu gün bitmez, sıcağında bu iki can
Sohbetin tadından karın doyurdu.
Dost hüzün sende bir ceviz kabuğu
Kırmak için acelem var acını
Atabildiğin kadar at üstüme!
Tadın olmasın!
Varsın yansın ağzım, yüzüm
Kayıt Tarihi : 23.11.2013 18:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!