Dostuma Şiiri - Nurullah Aydın

Ne çok şeyi paylaştık seninle,
Kimi gün güldük, kimi zaman ağladık
Gözyaşlarımız birlikte aktı
Kahkahalarımız çınladı ortalıklarda
O zamanlar paramız yoktu belki ama
Mutluyduk dostum
Hatırlıyormusun okuldan çıktığımızda
İstasyona gidip tren beklediğimiz günleri
Bazı günler arıza yapardı da
Saatlerce yürürdük hani
Birlikte dolaşır, cebimizdeki parayı paylaşırdık
Sonraları sevdalanmaya yüz tuttu gönlümüz
Aşık olduğumuz kızları anlatırdık birbirimize
Sen başka bir türlü överdin sevdiğini
Her lafından biri onun ismiyle doluydu
Sahilde oturup ağlamıştık beraberce
Sevdiğin kız için gecenin bir yarısında
Ne kadar üzülmüştüm dostum sana,
Daha sonraları alışmıştık ayrılıklara
Her defasında sevmeyelim derdik
Ne zaman bir sıkıntımız olsa
Ya ben gelirdim yanına, ya da sen
Canımızı dişimize takıp
Herşeyin üstesinden gelmeye çalışırdık
Herşeyden önemlisi dostum
Bizim aramızdaki bağ çok farklıydı.
Hayatım boyunca karşılaştığım insanlar arasında
Dosdoğru dost denebilecek bir sen çıktın yalansızca
Bir şiir yazmayı denedim sana içinde sen olan
Dostluğumuzu unutturmayacak bir hatıra diye
Her yalnızlık hayaline daldığın gecelerde
Cebinden çıkarıp okuyunca beni duyabilesin diye………