DOSTUM KALPTEDİR
Aslım toprak benim, neslim Banaz’dan.
Meskenim geçici, yolum kalptedir.
Kulağımda bir ses, çağrı sonsuzdan.
Hayat kalpte gizli, ölüm kalptedir.
Şehre garip geldim, garip giderim.
Fikrim çoban benim, nefis güderim.
Sermayem aklımdır, imandır kârım.
İrfan kalpte gizli, ilim kalptedir.
Bir hal var insanda, melalden doğar.
Mal, mülk küçük kişileri oyalar.
Sonsuzluk gönlüme “Menzil yakın” der.
Melal kalpte gizli, halim kalptedir.
Kimseye söylemem, bendedir derdim.
Yârim Hüsn-ü Mutlak, ezelde gördüm.
Kul bana yabancı, uzakta yurdum.
Sılam kalpte gizli, ilim kalptedir.
Ben kime güvensem el olur gider.
En güzel dostluklar bir anda biter.
Ebette yârim var, burnumda tüter.
Dostum kalpte gizli, elim kalptedir.
Hatice EĞİLMEZ KAYA
Kayıt Tarihi : 20.2.2008 23:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!