Dostluklar Şiiri - Ahmet Ihsan Arac

Dostluklar geçer yüreklerden
Toplar şehrah atar şehrah
Geçer şehrah şehrah
Şehirleri yarar gibi
Mevlana'ya varır gibi
Alt geçitli, üst geçitli
geçer de geçer
Ağzında tadını yüreğinde adını
Bırakıp da geçer

Madem bunca yol varken
Havada uçak karada otoban akarken
Yakamozdan halatlarla gemiler avlanırken
Neden ayrılık üstüne şarkılar hep
Neden yürekleri yakar gibi,
Ecelleri arar gibi çalar besteler
Her şey yanarken içli içli
Neden pişirmez dostlukları
ağır, ağıt türküler

Böyle gelmiş bu düzen böyle gider
Ağlayarak giderken güle güle der
Daha terlemeden tutuşmuş eller
Ayrılığa düşmüş gözleri siler
Neden şimendifer tren tayyare
Selam söyler hep o yâre
Hasretler, acılar, arzular yekpareyken
Neden patlar yürekler
Ayrık ayrık pare pare