Dostluk... Şiiri - Mehmet Sever

Önce dost olduk, soyunduk ne varsa yaşadığımız iyi kötü.
Sonra öğrendik karşındakinin her halini kabul etmeyi...
Zaman ne kadar kısaysa,
o kadar uzun tuttuk sohbetleri, sevişmeleri.
Bazen konuşurken geçen saatler akıp gitti gözümüzden
Bazen sessizliğimiz karıştı kırmızı geceye.
Her yaşanana teşekkür ettik.
Bizi birbirimize yaklaştırdığı, bir olmayı öğrettiği için.
Eksik tarafı tamamlamak için; üstün olmak gerekmediğini
Zayıflıklarımıza bakarken fark ettik.
Bir merhaba'da neler saklıymış oysa,
Gözlerine doya doya bakıp söyleyebildiysen eğer..