Sen ve ben yalnızlıkların mumuyuz,
Ne kendi aydınlatır ne de aydınlanırız,
Issız çöller gibi kalplerimiz kalmış yalnız,
Artık sevmek zamanı değil dosta muhtacız.
Yıllar çabuk geçti fark etmeden
Umudumuz kalmadı aşk ve sevgiden
Almak yok bize sevgi vermeden
Saygı ve güvendir bize hürmeten
Geldik bu aleme harcadık boşa yılları
Gezdik ovaları dağları ve yolları
Bulamadık dost olacak bağları
Boşa sallamışız bu ağrıyan kolları
Yaşamak için sevmek gerek
Mutluluk içinse dostluk gerek...
Kayıt Tarihi : 3.6.2015 01:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Arif](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/06/03/dostluga-davet-9.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)