Dostlar sofrasında sükut-ü hayal içinde dalmışın deniz kıyısında, anason kokuları etrafı sararken
Onu, yüreğin çıkmaz sokaklarından yudum yudum çıkarırken
Dile getiremediği, cesaretsiz kafiyeleri denize bakarak saçarsın
Denizle ferahlanır bir nebze yüreğin..
Söndüremediğin sevda yangının sönmesini beklersin, anason kokularla
Umutlarla çınlıyor kadehler içinde “sen” dolu kadehi ile beraber havada
Yüreğinin deniz fenerini yanıp sönmeye başlamıştır sevda rıhtımından
Ve anason kokuları teker teker dağılır güneş açan dostlar sofrasından..
Kayıt Tarihi : 28.1.2015 15:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!