Dostlar Meclisi Şiiri - Şükrü Topallar

Aşkın şarabını içtik aşk ile,
Kaybettim kendimi oldum ben bir hoş.
Aşık olduk işte gör bile bile.
Şarapla, aşkla mı olduk biz sarhoş.

Sazlar, sazendeler yerini alır,
Aşıklar mest olur, meşke varılır,
Şişeler, kadehler dolar, boşalır,
Şarkılar, türküler ediyor sarhoş.

Dostlar meclisimiz coşsun neşeyle,
Dostlarımız mutlu olsun her şeyle,
Güzeller şen, şakrak nazla, işveyle,
Seyrederken insan oluyor sarhoş.

Sazlar çalarken tel tel, nağme nağme.
Dalarım hülyaya, keyfime değme.
Dünya yıkılsa da her şeye rağmen,
Geçip kendimizden olduk biz sarhoş.

Harab-ı hayatın divanesiyiz.
Dertler, kederlerin biçaresiyiz
Aşk odunda yandık, pervanesiyiz.
Döne döne durduk, yıkıldık sarhoş.

Bu yola baş koyduk biz ismimizle.
Yanıp ta kavrulduk biz cismimizle.
Rüzgarda savrulan küllerimizle,
Karıştık havaya uçarak sarhoş.

Arkadan konuşup, ayıplamayın,
Bilip anlamadan sıralamayın,
Sarhoşlukla bizi hiç suçlamayın,
İçki içmeden de olunur sarhoş.

ŞÜKRÜ TOPALLAR

27. Haziran. 2016 - Güre