Dostlar Şiiri - İsmail Alay

DOSTLAR
Gülüyordum dostlar, çiçeğin kar altından çıkışı gibi.
Güneşin okşaması, kuzunun melemesi gibi.
Gökyüzünde kuşların süzülüşü gibi.
*
Okuyordum dostlar, gözün bir gözden sezişi gibi.
Harflerin kelimelerde akışı gibi.
Kelimenin cümlelerde manası gibi
*
Ağlıyordum dostlar, ağacın ayazda kırağısı gibi.
Rüzgarın yayılışı, şimşeğin toprağı yakışı gibi.
Derelerde suyun, çağlayan uğultusu gibi.
İsmail ALAY/ 27.08.2015