Dosdoğru Şiiri - Osman Bahadir Odabas

Dünya çekilmez yer aklı temiz gelene
Sinsice düşünceler güdemeyene
Niyeti güzel edene kötü görmeyene
Yapılan işlerin altında fesatlık sezemeyene

Dünya çekilmez yer dünya yaşanmaz yer
Dünya batak içinde çekiyor seni içine
Niyetler okunuyor kazan kaynıyor
Fesat ve fitne kalpleri nasır ediyor

İnsan kayboluyor insanlık ölüyor
Herkes pislik içine girince
Sen girmedin diye
Temiz pis oluveriyor

Yolun doğrusu art niyet
Yolun eğrisi salih amel
Saldırıyor insanlar döküyorlar irin
Bakmıyor kimse yüzüne var mı acaba kirin

Dünya bana zul geliyor gün gün üstüne
Eğildikçe üstüne baktıkça gözüne
Taşıyorsun kulu kırk gün kırk gece
Topalladığında yiyorsun sırtına tekme

Niyetlerin okunuyor bakışların yakıyor
Hata bulma hevesinde her hareketin batıyor
Yok kimsede kusuru örtme gayesi de
Özellikle cımbızlanıyor var ise bir nebze

Size ben ne anlatayım ne söyleyeyim
Sizin gözler körelmiş çekilmiş mim
Kalmamış Ar uçmuş aklıselim
Bellemişsiniz düşman sevdiceğim

Böyle mi kapatıyorsunuz üstünü gerçeğin
Safmışım saf kalayım temiz akayım
Dostonun var bi sözü bilmezsinin ilim
Hastalıktır anlamak her şeyi beyim