Dolunay Şiiri - Osman Bahadir Odabas

Vakitlerden dolunay
Sığmıyor içim içime
Yeniden
Her seferinde
Sığamıyor içim içine
Bana mülk edilmiş sanki
Bana parselli
Gökyüzü
Yıldızlar
Ve tabi ki dolunay
Çağırıyor yine beni
Çekiyor içine
Ben yine yerde
Yeryüzünde
Yüreğim patlarcasına
Ciğerlerim patlayacak ya
Oksijen çekiyorum oksijen
Yetmiyor gaip gönlüme
Dolunay daraltıyor bu gece
Sanki bilinmez bilmece
Bulunmaz bulmaca
Dolunay
Senden tek ricam
Beni sal
Sal bu gece