Dört Mevsimle Aşktın Şiiri - İlhan Koruyucu

son sarı yapraklar yüreğimin köşesinde
içimde olan bir sen ki beni ısıtıyor
inan sevgili aşka isyanın azdır
sen ki buğulu gözlerinle sitemin nazdır
sudaki zamana binmiş dalga dalga akıntılar
haşin esen rüzgarsa dalgaları kudurtuyor
her gün yağmur yağıyor şakaklarıma
gök gri, gri bulutlar
gri suyla çevrelenmiş gökyüzü siyah
iliklerime değin kışın ortasında sen varsın
çıplak kalmış ağaç kovuklarına tutunmuş
kar beyaz kardelen çiçeğisin çehremde
diz boyu kara tutunmuş

ilkbaharın ilk aylarına erişmişken
günışığı aşkın her şeyi değiştiriverdi
nisan yağmurlarıyla gelen bereketti sesin
son yağmur damlacıkları dindiğinde
pembeli morlu açelyalar çiçek açtı gönlümde
yol kenarındaki ince yaprak sürgünlerinde nefesin
yeşilin tüm tonuyla seni beğendi

yaz bahar kardeşliği kol kola
cemrenin son toprağa düşüşüydü adın
uzamış günlere saklı sıcacık aşka dair ne varsa
tut tut ki kolundan al sen bana getir derken
masmavi denizle gökyüzünde ıslık sesleri
plaj kalabalıklığında insanlar valize sığmıyor hayat
bir gemi geçerken düdüğüyle selamlıyor insanları
aklım gönlüm hayallerinde gün yüzüne hasret
belli ki senli sensizliği yaşayan bir ben dünyada
ağustos böceklerinin son besteleriyse aşkım
bin ömre değer sevgiyle bakışında her mevsim...

23.07.2013