Dört Mevsimden Güz Mevsimi Kaderim

Seni sevdim derde düştüm süründüm
Gece gündüz hayallere büründüm
Öldüm bitdim taze çiçek göründüm
Neler çekdim şu alemde bir bilsen

Seher yeli gülyaprağı öperdi
Vakdi gelen tomurcuklar açardı
Kızıl güneş bozufukdan doğardı
Neler çektim o alemde bir bilsen

Tanyeride yar sensiz mi ağarsın
Dillerimde gel diye mi çağırsın
Kulağında duymuyorsa sağırsın
Neler çektim bu alemde bir bilsen

Dilleriminin acı sözü kederim
Feryadınan fiğanınan hederim
Dört mevsimden güz mevsimi kaderim
Neler çektim bu alemde bir bilsen

Yüreğimde acıları yakarım
Bülbüllere rakip olur şakırım
Hazanımda solgun gözle bakarım
Neler çekdim şu alemde bir bilsen

Dört mevsimde bahar idim ezelden
Hasret bitsin istediğim güzelden
Mevsim hazan sevineyim tez elden
Neler çektim bu alemde bir bilsen

Meftunundum mecnunundum taman ben
Hüzünlenip sarardıkça benim ten
Kadir kıymet bilemedin gülüm sen
Neler çekdim şu alemde bir bilsen

Aşık olup derde düştüm civanken
Gecelerim gündüz oldu beklerken
Ben ağladım el alemde gülerken
Neler çektim şu alemde bir bilsen

Dört mevsime ömür boyu kast etme
Hazan diye mutluluğu fesh etme
Gel ömrümü acı sarıp mesh etme
Ne çekerim bu alemde bir bilsen