karanlık aydınlığın ruhunda
ramazan şehvetin tuzaklarında
kurtulur.
özüm seni ister vurdumduymazlığın
mevsiminde
yokluk ve yoksulluk unutulur.
fakir kendi halinde
mevsim davet ayına dönüşür.
ramazan ayında
mahya ışığı yüzümüzü aydınlatırken
ruhumuz halen karanlık
aydınlığın nuru yok.
bu mevsimde diğer mevsimler gibi
fakire dört mevsim kış
zengine her mevsim ilkbahar.
cimrilikten kim bulmuş şifa
aşk olmalı mahya tutmalı sözler.
aşkı sevgi besler insanı ramazan.
7.2.14.16
Ramazan ÇiçekliKayıt Tarihi : 9.2.2014 18:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ramazan Çiçekli](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/02/09/dort-mevsim-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!