dinledim ve kendimi buldum
konuşmalar arasında kaybolmuş çocuktum
dinledim
dinledim ve kendin mi keşfettim
düşündüm
düşmeden demir parmaklıklar arasına
duvarların sessizliğinde konuştum
ve düşündüm nasıl bir işkence olduğunu
dinlersem konuşanın çok
dinlemezsem konuşanın yok
özlemi umudu düşleri keşfettim
sevgi kazandım seni dinlediğim gün
özlemin,hasretin ve güvendiğin dalım
konuşarak kaybetmek istemem seni
söylenen her söz senin için
seni dinliyorum gözlerim kapalı
neden mi çünkü
dinleyerek büyür sevgi bebeğim
23.11.14.16/rç
Kayıt Tarihi : 27.11.2014 13:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ramazan Çiçekli](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/11/27/dinle-166.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!