gidilir o kente düşler karabatak uçar
kanatları takılır az da olsa kalktığı göle
durulur sonsuzluğunda su
varılır o kente kendiyle yorulur yolcu
gecenin camında yansıyanı tanımaz ama
sorulur yalnızlıksa soru
beklenir deniyor işte bukalemundan yağmurun
yüzündeki o iz durmadan değişiyor yüzümde
dinlenir erimediyse zaman
dört işlemdir o kent çözülmez her gün
değişik bir yatak serilir altına caddelerden
toplanır süpürgelerden kalan
Kayıt Tarihi : 13.4.2005 09:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir şiir yazmak.
TÜM YORUMLAR (2)