Karanlığın bile kendinden korktuğu vakitlerde geldin hep aklıma.
Ve ben bıraktığın gibi değilim artık; korkuyorum!
Fakat yinede bekliyorum sessizce karanlıkta;
Doğmaz biliyorum senle batan Güneş'im
Ama olsun Dolunay' ında yeter bana...
Kayıt Tarihi : 20.2.2015 21:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!