Sevmek ayıp mı,
Yoksa,
Günah mı kardeşim !
Hatta dolu dizgin sevmek,
Kusursuz, kuralsız, itibarsız.
Emek vermek,
Alın teri dökmek.
Ferhat’la Şirin de sevmişler,
Ve buna kutsal demişler,
Kendileri istemişler.
Oysa sen,
Daha yüce ve kutsal bir sevgiyle,
Karşılıksız sev.
Büyüdüğün ormanları,
Sokaktaki kedini,
Bahçedeki üzümü,
Evdeki karını,
Kırdaki pınarı,
Ve yalan dünyayı.
Hepsi seni bırakıp gidecek ama,
İşte onun için kutsal bu sevgi,
İyi dinle dediğimi,
Sakın aldırma…
H. Arpacı, 1978, Ankara
Hasan ArpaciKayıt Tarihi : 26.5.2024 09:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gayri meşru olanlardan uzaklaşıp meşru dairedekilerle alakadar olmak elbette Allah'ın emridir aman Allah, her şey için vasat bir sınır koyduğu gibi, sevgi konusuna da vasat/normal bir kıstas koymuştur. Kim bu sınırı aşarsa, o mevzuda ifrat etmiş olur ve Allah'ın tabiriyle de haddini aşmış olur ki, Allah, asla haddi aşanları sevmez.
"EL-HUBBU LİLLAH VEL-BUĞZU FİLLAH (ALLAH İÇİN SEVE VE ALLAH İÇİN BUĞZ ET.)
Hayırlı, meşru, fıtri, makul ve baki muhabbetler dilerim.
Kutlarım çok güzeldi, .
TÜM YORUMLAR (2)