Öğlesonrası,
mapusdamı kapısı,
saat onaltı kırkbeş...
batmamış gün,
tahta bavul,
birkaç iç çamaşır,
kirli...
bekleyceklermiş
sanki beni.
bin parça yürek,
ilk soluk alışı
bir bebek,
yürümek yolları...
adımlar acemi,
alışılmamış voltalar...
gece,
üç kişi,
ücreti paylaşmak
diyordu biri,
incecik bir ses
kadın nefesi,
gideceği yere kadardı
ikincinin cebindeki...
mapustan bugün çıktım,
acelem yok!
dedi serseri...
bir sivrisinek vızlağı,
durdu zaman...
Kayıt Tarihi : 10.9.2011 01:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hikâye orada yazılı, geçmişten bir enstantane olarak kimi zaman gelir geçer yaşamın gözlerinden!
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!