Dolduran Gitti Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

DOLDURAN GİTTİ
Coşkun pınar idim seneler önce,
Elini bağrıma, daldıran gitti,
Ham bahçeye aktığımı görünce,
Gelip testisini dolduran gitti.

Kana kana aşk iksiri içenler,
Başıma toplandı süreölçenler,
Ham'ken olgunlaştı yeregeçenler,
Burnunu kıvırıp kaldıran gitti.

Selvilerin kökü bağrımı deldi,
Dalları yeşerdi bülbüller geldi,
Kuzgunlar uçuştu, kargalar güldü,
Taze başağımı yolduran gitti.

Bakmayınız benim garip halime,
Sözde değer veren kullar ilim'e,
Uğrayınca nazar attı gülüme,
Açan sümbülümü solduran gitti,

İşa vakti kararınca ışıklar,
Bir birine sevdalanan aşıklar,
El ele tutuşup bağlılaşıklar,
Gönül muradını aldıran gitti.

El ayak çekildi yalınız kaldım,
Müçtehit olarak hayale daldım,
Gözyaşımı ova, bayıra saldım,
Han meyveyi bende olduran gitti,
İsmet Murat
(Müçtehit)