Dokuz Köy Uzak Şiiri - Veysel Şimşek

Benliğime yakıştırmam yalanı.
İster yaşayanı ister öleni,
Yoktur dürüstlerin mutlu kılanı,
Doğru söyleyene dokuz köy uzak.

Bilmem yalancılık nasıl birşeydir,
Silinmez arınmaz kötü bir huydur,
Sözde insan ama herkezçe beydir,
Doğruya dürüste dokuz köy uzak.

Doğruluk silinmez benim bendimde,
Ölenedek güvenim var kendimde,
Arama Cami'de arama Cem'de,
Kovulur doğrular dokuz köy uzak.

Çoktur yalancılar çoktur örneği,
Dünya yalancının düğün derneği,
Yalancı olamaz bir dürüstün tırnağı,
Gariban doğruya dokuz köy uzak.

Yoktur yalancıdan benim isteğim,
Hal gidişat benim içimde düğüm,
Hak yanında doğruluğum desteğim,
Kovarlar doğruyu dokuz köy uzak.

Bak yalancı senin gibi olamam,
Temiz benliğimden geri kalamam,
Ne olursa olsun sonu bilemem,
Anladım dürüste dokuz köy uzak.

Veysel der ki; Bugün olsada ölüm,
Döndüremez beni yalancı zalim,
Dönmem dürüstlükten böyle bir kulum,
Hal böyle doğruya dokuz köy uzak.