Dokunuş Şiiri - Gökhan Oflazoğlu

Bir gülüşün vahşetinde gül dermek, kaybetmek
hayalleri derin bir oyukta, dökülmüş yanıklar,
yerlere, biri toplasa. Yüzün ısrarlı ve artık çıkış
yok bu ormanda, aynı seste astılar yarınımı,
unutuldum bu yokoluşta, belki olurdu, doğsaydım,
içine çektiğin bulutu, bıraktığın dağlarda, düşüyor
uçuruma, kurtar, yeni bir gün armağan et, şu yıkılmış
varlık sürgününde, şimdi oldu, gereksiz ama, olumlu.

Titrerim o dokularda üreyen dokunuşla.

12/06/2017