Neler olduğunu anlamıyorum,
Her saniye birşey değişir durur.
Gördüğüm düşümü sonlamıyorum,
Uyanan gözlerim oğuşur durur.
Haram oldu tatlı hayaller kurmak,
Hayli zorlaştı bir kararda durmak.
Gerçeklerin acı tadına varmak,
Tadı damağlmda yoğuşur durur.
Farkına vardıkça koca evrenin,
Sınırları sıkar küçük çevrenin.
Sigortası atan yanmış devrenin,
Kızgınlığı geçer soğuşur durur.
Yolların hedefe tam gitmeyince,
Sorun çözülmez bir iş etmeyince.
Azgın rakibine, güç yetmeyince,
Tutup gölgesiyle döğüşür durur.
Bir çabadır sürer yaşamın kendi,
Bitip tükenirken yaşasın dendi!
Durmuş oğlu zorluk senide yendi,
Nefis kendisiyle boğuşur durur.
Kayıt Tarihi : 9.3.2024 13:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Durmuş 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/03/09/dogusur-durur.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!