Doğukan Dualı Şiirleri - Şair Doğukan Dualı

Bitince her şey,
''Kendine iyi bak'' sözü vardır dillerde
Ama bilmez ki zat-ı şahane
O gidince ben kendimde olamam ki
İyi bakayım kendime.

Yağmurlu bir günde seninle karşılaşmak isterdim,
Sen hiç konuşmasan da olur,
Ben her şeyi anlatırdım sana,
Ağlardım aynı zamanda,
Büyük ihtimalle anlamazdın ama,

Şimdi içim buruk,
Fotoğrafını hiç sıkılmadan seyrettim,
Göz yaşlarım eşlik etti bana,
Üst göz kapağında ki kirpiklerini saydım,
Kırk sekiz tane vardı,
Alttan devam edecektim lakin göz yaşlarım müsaade etmedi.

Sana bakarken gözümü kırpmak istemiyorum
Çünkü,o kısacık sürede seni kaybetmekten korkuyorum.

Lanet olsun, yine birilerine güvendim,
Kötü olan da hemen sonra tökezledim,
Lakin kızmıyorum onlara, sorumlusu bendim,
Her zaman ki gibi yine güvendim.

Siz kötü ve güvenilmez insanlar,

Sonra o gitti,ben de arkasından yazdım,
o mektubu çok severdi;söyleyin o'na kusura bakmasın
ben şiirler yazıyorum o'na,hiç acımadan..

Müslüman, sahip çık mescid-i aksaya,
Çık ki, ahirette müminlere yüzünüz olsun bakmaya,
Bizler muhtacız mabed-i kudüs'e,
Bu kan damarda aktıkça, boyun eğmeyiz yezide,
Eğer böyle devam ederler ise,
Haber verin, Selahaddin Eyyubiye.

Mutluluk neydi bizim için?
Mutluluk ne demekti? Anlamı neydi?
Bir tebessüm ne kadar mutlu olduğumuzu mu belirliyor?
Mutluyum demekle mutlu mu olunuyor?
Yoksa yaşamak mıydı mutluluk?
Sanmıyorum,belkide mutluluk biraz da huzur, ibadet etmekti.

Eğer birisi hakkındaki kararları senin vermeni istiyor ise,
Anlamalısın ki seni esir almıştır,
Kelimeleriyle, istekleriyle,
Bir de gerçek olsa söyledikleri,
Esaret içinde yaşamaya mecbur değilken,
Kendini mecbur bırakıyorsun neden?

'Ben seninle mutsuzluğa da varım'
Bu cümle herkesin diline dolanmış şimdi,
Ama o öyle olmuyor işte,
İnsan sevdiğini mutsuz görünce acı çekiyor,
Yanında olan yokluğa aşık oluyor aslında ve ikisi de bundan sıkılıyor.
Şimdi insanın sevdiğini hoşnut etmesi de zor,