Doğru Yoldan Şaşmam Şiiri - Sadık Kocabaş

🧭 Doğru Yoldan Şaşmam

O demiş, bu demiş, kim ne demiş;
Ben doğru yoldan şaşmam, yârenler.
Kimin sofrasında kim ne halt yemiş;
Helal lokmamdan şaşmam, yârenler.

Dost postu serilir, gönül kurulur;
Yanar bir ateş, hakikat sorulur.
Yalanın ipi bir zaman dürülür;
Haddin safhasından taşmam, yârenler.

Bilen de bilir, bilmeyen kendisi bilir;
Herkes ektiğini er geç alır.
Hakka uzanan el hiç boşta mı kalır?
Sırat-ı Müstakim'den kaçmam, yârenler.

Fani dünya için eğilmez boyun;
Nefsin arzusuyla kurulmaz oyun.
Makası dilinden eksik etmez toyun;
Riya libasını biçmem, yârenler!

İçimdeki şehvet bir an taşar akarsa,
Yangın olup da emanet teni sararsa,
Başımı döndürüp gözümü kaparsa,
Ab-ı Hayat suyu olsa içmem, yârenler.

Sözde değil özde bir olmalı can;
Nefsin tuzağına düşerse insan,
Kalemsiz Şair'e sorarsan iman:
Hayalin peşinden koşmam, yârenler!