Doğardık her güne… Şiiri - Oktay Çekal

Doğardık her güne…

Yalın kaldı sevgim uzaklardan gelsene,
Gözlerimiz sevişsin bakışlarımızın hapsinde,
Çok yolların ırağından, geçtim kimsesiz oldum,
Dokunulmaz yıkımların, hep enkazı oldum…

Bir gönül kaç kere hiç edilir, sarsılır…
Durmazsan bende eğer, tenimden can çekilir,
Sevgimin durağısın, yönüm bile sendedir,
Dengemin dayanağı, dik duruşumsun benim…

Mavinin tadı sende, kanatlarım hep sensin,
Özgürlüğüm kollarının, sarılması ruhuma,
Gönül kuşum öt hadi, şakı aşkımızı da,
Görünmezden çık ta gel, bitsin hasret sancısı…

Bir inatla yıprattık, oysa biz bahtiyardık,
Dorukların tepesinde, buluşurdu duygumuz,
Yüzüm gülerdi, seni görünce bir daha,
Sevginin ışığı ile doğardık her güne…

Oktay ÇEKAL
08.07.2012-11.06