Unuttu diyerek üzülme sakın
ben seni gönlümden çıkaramamki
Parçası olmuşsun vücut çarkımın
Ben seni ömrümden çıkaramamki.
Sensiz nefes almak degil elimde
Gönül benim ile ne senin derdin
Durdurak bilmedin ömrümü yedin
Yurt tutmadın daldan dala tünedin
Koyaktamı taştamısın ey gönül.
Tezgahına ne kilimler asıldı
Göl oldu içime akan göz yaşım
Arıyorum ey yar nerelerdesin
Zehir oldu ekmegim zıkkımdır aşım
Arıyorum ey yar nerelerdesin
Ay damısın yıldızdamı bulutda
Bu gün naz edersin bence hoş ama
Sende bir gün sevda çeker gelirsin
Bir gün başın döner sevdadan yana
Aglayıp göz yaşın döker gelirsin.
Günden güne zayıflarsın solarsın
Her derdi içimden söküp attımda
Bir seni özümden çıkaramadım
Sevda şehrimin kalp sokagından
Bir seni söküpde çıkaramadım
Yıllar geçti em bulmadı bu yara
Sanki brezilya yağmur ormanı.
Omuzdan aşşagı inen saçların.
Erciyes dağının kışı boranı.
Yüzünden yüzüme gülen saçların.
O beyaz benize nasıl yakışmış
Kara gözlerine kurbaan oldugum
Bu güzelik daim kalırmı sandın
Arayıpda can özümde buldugum
Bu güzellik daim kalırmı sandın
Hayatın eşkına sendemi kandın
Bende kusur arıyorsun
Aklım başıma yar gibi
Sorarmısın bu bedende
Başımda aklım varmıki
Deli ettin beni deli
Hayat denen şu tezgahda
Ne kilimler dokudun anam
Saçlarını süpürge edip
Hayata meydan okudun anam.
Felek acılarla yogurdu seni
Ser verirdim sır vermezdim ellere
Kör talihim bana birkez gülseydi
Mecnun gibi düşermiydim çöllere
Senden yana az umudum olsaydı
Ferhatın olurdum daglar delerdim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!