Gidiyorum işte kaşları karam
Ardımsıra ister agla ister gül
Devasın bulmadı onmadı yaram
Ardımsıra ister agla ister gül
Neyleyimki eremedim murada
Yaban ellerinde gördüm
Diclem ile fıratı.
Aglıyordu
Göksünde kalmıştı muradı
Ben ona baktım
O bana baktı
Yüregimde yaram kanar
Sarmaz kör olası yıllar
Nerde nasıl ne haldeyim
Sormaz kör olası yıllar
Aklım başımda kör dügüm
Mutluluk bir leyla ben mecnun oldum
Çöllerde kum gibi savruldum durdum
Bir ömür bitirdim acep ne buldum
Boşa geçmiş yıllarıma Yanarım.
Bu bahtı gün gelir açılır sandım.
BİLMEM Kİ NEYDİ
Saçları kumraldı gözleri ela.
Boyu selvi yüzü benzerdi aya.
Açtı şu başıma bin türlü bela.
Bilemedim bana yar mıydı neydi.
Sana küsen şu gönlümü
Avuturum avuturum
Silerim ömrümden dünü
Unuturum unuturum
Nefes nefes duman duman
Dokuz yüz elli dört yılı mardın altısı
Anamın gece tutmuş sancısı
Kel nuru emmimin ikbal karısı
Çekip çıkartmışda başlamış ömrüm.
Odun yok ocak yok bir oda bucak
Sen gittin ya mavi gülüm buradan
Ellerim koynumda uguşup durur
Çamur deryasına dönen yatakla
Vücüdu bedenim boguşup durur
Yaşam neler aldı bilmemki benden
Büktü şu belimi taşa döndürdü
Mecbur etti ayrılıgın derdine
Yuvadan ayrılan kuşa döndürdü
Neydi bilmedim bende suçumu
Mevlam seni özenerek yaratmış
Ol yüce ruhundan cana can katmış
Seni bahşetmişya yalan dünyaya
Ay ile güneşi neye yaratmış.
Belli baldan almış tenin rengini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!