Karanlığa giderken sokaklar
Geride düşlerimle yaşadıklarım
Ertelenirken beklentilerle umutlar
Aynada ukdeyle bakışlarım
Ardımda şehrim ve insanları
Yüreğim yoruluyor
Kısır döngüden artık
Uzaklık gözümde büyüyor
Kol geziyor yalnızlık
Şehir çekilirken akşama
İstanbul bir düştür içte
Yaşanmamış zamanların düşüdür
Vapurların gidişinde sezilir
Arkada bırakılan duygular
Kirlenmemiş, köhnememiş, bozulmamış
Saf kalabilmiş her anın esintisi özlenir
Bir masaldır sevgimiz
Şehri sarar ay ışığı
Yıldızlar parlatır geceyi
Düşlere bırakırız çocukları
Uzaklar yakındır
Düşler şehri kurdum kendime
Bıraktım yüreğimi
Çocukluğun iklimine
Bir masal dinledim sonra
Daldım uykunun derinine
Ömür geçip giderken
Saplantılar yoruyor beyni
Fark etmiyor geç ya da erken
Havlu atıyor insanın zihni
Ağlamaklı oluyorum birden
Gitme vaktidir elbet
Şiirler eşlik eder yola
Islanan yanaklardır kalan
Şehirle arkamda
Yorgunluktur yüzüme gelen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!