Ne güzeldi gözlerine
Bir çocuk gülüşüyle bakmak
Sevginin en yalın haline
Yüreklerimizi bırakmak
Ne güzeldin bugün
Sen, ne güzelsin gecede
Bakıp bakıp gülümsüyorum
Gözlerimi alamadığım yüzüne
Sonra seninle yol alıyorum
Özlemimle düşlerime
Yüreğini yüreğime ekliyorum
Neydi beklediğin bu vakte kadar
Yüreğime söylemediğin duygular
Derken sukuta bıraktın kendini
Gözlerinde aradım bir umar
Hep erteledin sevmeyi
Yüreğime söz geçiremez zihnim
Gecenin dingin sularında
Çocuklukta bıraktığım düşlerim
Hüzünle gelir aklıma
Bir güvercin gibi titrerim
Ömür gider
Şiire sığmaz yaşananlar
Kurur çiçeklerle kelebekler
Noktalanır anlatılanlar
Gider ömür
Gemiler geçip gider önümden
Anlatılamayanlar kalır bana
Susmak gelir sadece içimden
Bakarım bomboş limana
Özlemekle erir günlerim
Kelime oyunlarına gizledim
Duygularımı
Bakışlarım örttü içten içe
Haykırışlarımı
Kırlaşan saçlarım anlattı
Yaşananları
Yorgunluk
Sararken bütün bir ömrümü
İnsanlara anlatamıyorum
İçimdeki kördüğümü
Bıkkınlık
Suskunluğum anlatır bazen
Yüreğimdeki kelimeleri
Şehir sensizliğe çekilirken
Adımlarım bomboş caddeleri
Bakışların donuk, sözlerin soğuktur
Karanlıkta sustum birden
Sessizliğime verdim sözlerimi
Ellerindi yüreğimden kayıp giden
Kapattım odalara kendimi
Ümitlendikçe söndüm
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!