Doğa Ananın İsyanı Şiiri - Huban Asena Ö ...

Havanın yüzü asık, Tadı yok bugün, keyifsiz
Ağlayacak sanki bulutlar
Rüzgâr kanlı bıçaklı güneşle
Kuşlar konmaz olmuş ağaç dallarına
Papatyalarda fallar sevmiyor çıkıyor artık
Güller kokmaktan vazgeçmiş, Bülbüller naz çekmiyor
Ya peki şu kaplumbağa O niye küskün,
Neden vazgeçmiş tazılar kovalamaktan tavşanları
Yunuslar karaya çıkmış intihar mı ederler
İpek böcekleri neden yapmaz kozalarını
Kelebekler yoruldu mu kanat çırpmaktan
Sincaplar palamut yemez olmuşlar
Tatlı dille bile çıkmaz olmuş yılanlar
Açmaz olmuş kuyruğunu tavus kuşları
Hörgücü dert değil artık deveye
Zürafa şikâyet etmez boyundan
Zebralar çıkarmış pijamalarını
Ötmüyor artık derelerde kurbağalar
Arılar bal yapmaz olmuş
Karıncalar Ağustos böceklerine uymuş
Ağustos böcekleri hayatlarından bıkmış, söylemez şarkıları
Aslan krallığı bırakmış umursamaz olanları
Toprağın yüreği kurumuş, çatlamış bağrı
Nehirler kurumuş unutmuş çağlamayı
Sorarım sana ey doğa ana
Anlatsana neden böyle yapar bu doğa halkı
Bana mı sorarsın ey insan oğlu
Dönüp bakmaz mısın yaptıklarına
Siz binalar dikin plazalar inşa edin
Tatil Köyü yapmak için yakın ormanı
Koyun ciğerime ateşi nefessiz bırakın beni
Çağdaş olacağım diye yıkın başıma ocağımı
Kat kat evleri yapın,
Üstü üste toplayın bir kasabayı,
Tıkın bir beton yığını içine
Kargalarım yuva bulamasınlar istila etsinler sokaklarınızı
Böceklerim hamamlarda değil küvetlerde sürsünler hayatlarını
Sona bir de sorun bana utanmadan
Neden böyle yapar bu doğa halkı

HUBAN ASENA ÖZKAN.