Buğulu camlardan bakarken uzaklara
Bir yağmur damlası konar usulca
Sonra yavaş yavaş yağan yağmurun sesi
Huzur kaplar ruhumun derinliklerini
Toprağın kokusu buram buram içimde
İşte insana huzur veren doğa cazibesi
Ve çiçekler rengarenk bir sağa bir sola
Sevinç çığlıkları içerisinde dans ederek
Bir rüzgar eşliğinde şırıl şırıl sesiyle
Ağaçların yaprakları şarkı söyler kendince
Oksijenleriyle hayat verir doğadaki canlıya
Tüm canlılar neşe ve huzur verir doğaya.
Nerden geldin nereye gider insanoğlu
Doğanın sesine kulak veren olurmu
Çiçekler kuşlar ağaçlar sevgi dolu
Mevlam yaratmış biz koruyalım onu.
Kayıt Tarihi : 5.5.2017 17:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!